Om de cultuurminnende innerlijke mens te versterken en eveneens 'ns enkele deugddoende danspasjes te placeren, zakten Giel D. en ik op vrijdag 9 februari af naar de Kortrijkse muziektempel 'De Kreun'. Op het programma: anderhalf uur genieten van de dolle muzikale fratsen van De Jeugd van Tegenwoordig. En dit op enkele meters van het podium, zodoende het haast mogelijk werd het zweet der artiesten van het podium te lekken. Boe-ja!
Reeds enkele jaren draag ik deze Nederlandse formatie -termen als hiphopgroep, cabaretcollectief of muzikale woordkunstenaars dekken in dit geval allerminst de lading - een bijzonder warm hart toe. Het is telkens opnieuw een feest om Vjezze, Willie Wartaal en Faberyayo live aan het werk te zien. De drie heren hebben ondertussen een aardig repertorium meebrulhits opgebouwd en weten het publiek als ware puppeteers telkens feilloos te naar hun hand te zetten. Er bestaat immers geen andere verklaring voor het feit dat deze belezen en welopgevoede jongedame samen met honderden anderen vuilbekkerij als 'broek af tetten bloot' scandeert. Ik hou vooral van het bizarre taaltje van de Jeugd dat ondertussen zelfs zijn intrede heeft gedaan in het jongerenjargon. Een GSM heet voortaan een pokkie, en wat vroeger nog rulede is voortaan simpelweg aan. Allerlei taalcapriolen en spielereien in combinatie met de angstaanjagend vette beats van Bas Bron - aka 'De neger des heils' - maken het zaakje àf. Bovendien hebben mijn bovendijkse afgoden na Watskeburt?! bewezen helemaal geen ééndagsvliegen te zijn. De Lachende Derde, de - inderdaad - derde compact disque van Wiwa en co is nog maar enkele maanden te verkrijgen via de betere torrentsite bij de platenboer en werd gisteren reeds door alle aanwezigen (Giel D., een timide en eerder rockminnende knaap, in mindering gebracht) meegebruld.
Een niet nader genoemde onderwijsinstelling die ook mij van zo'n 'hang-dit-na-vier-jaar-beulen-maar-boven-de-schouw' voorzag, stelt echter dat een mens moet durven denken en dus kritisch door het leven moet wandelen. Ik ben dan ook niet te beroerd om enkele minpuntjes op te lijsten aangaande het concert:
-Hollandse concertgangers/amokmakers in de zaal!
-Waarom wilde die dove jongen nou persé voor mijn neus komen staan? Op de tweede rij? Op een muziekconcert? Met geluid, en al?
- Geen 'Datvindjeleukhe' of 'Pappa is thuis' op de playlist. Jammer, je vindt het nochtans leuk als ik sta in de club met een drankje links en een bil rechts. Woehoew. En ik had nochtans pasjes tot een uur of vijf. Aan al diegenen die uit bovenstaande zin absoluut niets konden opmaken: listen and learn (below).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten